BALASUNGKAWA buat keluarga Allahyarham Datuk Razali Ismail

Bagaikan terpaku apabila mendengar berita kepergian Datuk Razali Ismail, Timbalan Menteri Pelajaran yang pada 27 November 2008, Khamis lalu baru sahaja bersama kira-kira 600 peserta konvensyen nasional PIPP kedua di IAB Genting Highlands.

Jumaat, 28 November 2008 saya bertolak ke Miri/Limbang untuk menghadiri persanding anak saudara isteri. Sebaik sahaja membuka telefon bimbit ketika berada di laluan ke Terminal lapangan Terbang Miri, deringan pertama yang saya terima ialah daripada isteri yang membberitahu berita sedih tersebut.

Saya teringat ucapan pebutupan beliau pagi 27 November yang menyingkap beberapa idea bernas (seperti biasanya) berhubung pengurusan pendidikan tanahair. Dan amat bertepatan kata-kata YAB Datuk Seri Abdullah yang berhasrat melantik beliau menjadi Menteri Pelajaran.
Takziah kepada keluarga allahyarham dan sama-samalah kita berdoa agar ruh allahyarham ditempatkan bersama para shuhada.

mengenang ilmuan .. ..

Ilmuankah guru? Soalan ini sering menyelinap di sanubari para pendidik. Mereka berdepan dengan banyak harapan dan tentangan khususnya yang berkaitan dengan tugas, profesion dan pentadbiran seharian di sekolah, pejabat dan sebagainya. Dalam salamhsatu kata-katanya yang sering dirujuk sebagai "Maxim for Revolutionist" pada awal abad ke -20, George Bernard Shaw mengungkap, "He who can, does. He who cannot, teaches". Banyak tafsiran ke atas kata-kata Shaw ini. Saya cenderung mengaitkan kata-kata ini atau lebih tepat aplikasi kata-kata ini dalam pengurusan dan pentadbiran pendidikan di Malaysia. Struktur dan sistem adalah dua aspek yang menjad fokus keperihatninan saya sejak perubahan yang amat drastik sejak 1998 lagi. Pemimpin pendidikan tertinggi sebelum berlakunya perubahan tadi ialah ketua pengarah pendidikan Malaysia. Kini ada dua kementerian yang menerajui pendidikan negara, kementerian pelajaran dan kementerian pengajian tinggi; suatu kewujudan yang saya kira sudah pastinya telah mengambil kira segala aspek (barang kali). Namun, apabila kita merenung tugas guru dan pensyarah serta tenaga pengajar di semua institusi pendidikan di negara ini (apapun gelarannya!), ada sesuatu yang perlu dilakukan supaya mereka mampun duduk berunding tentang profesion yang mereka ceburi itu adalah sebagai pendidik. Pendidik adalah ilmuan. Ilmuan ialah seorang yang berilmu, banyak ilmu, sentiasa menambah ilmu dan memperbaharui ilmu di samping berkongsi ilmunya.
Berbalik kepada kata-kata Shaw, persoalan yang guru-guru depani ialah: Apakah guru tidak pandai mengurus dan mentadbir? Dan guru hanya pandai di bilik darjah sahaja, kerja mengurusa dan mentadbir diserahkan kepada "orang management" yang dikira lebih hebat daripada guru. Maka orang-orang ini akan mencanang di setiap ceruk dan tanjung bahawa guru tidak layak menjadi pentadbir dan pengurus kerana mereka guru (aplikasi kata-kata Shaw).

Struktur dan sistem yang sedia ada dilaksanakan atas persepsi (mungkin secara kebetulan) kata-kata Shaw.

Ilmuan dan pengajar

Saya teringat kata-kata Bernard Shaw, "

Wacana Ilmu 1 2008 bersama Tun Rahman

Tun Rahman tokoh yang tegar pemikiran dan minda mendidiknya. Daripada peristiwa zaman di bangku sekolah rendahnya sehingga menjadi menteri pelajaran Malaysia, beliau masih mampu menguliti detik dan peristiwa dengan baik. Dalam usia lebih 80 tahun Tun Rahman adalah mantan menteri pelajaran zaman Tunku Abdul Rahman yang layak dinobatkan pejuang dasar pelajaran kebangsaan. Beliaulah menteri pelajaran yang telah memperkenalkan penggunaan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dalam sistem pendidikan kebangsaan. Beliau juga bertanggung jawab menghapuskan peperiksaan dajah enam pada awal 1970-an.

Auditorium Pusat Maklumat Islam Jalan Ong Tiang Swee Kuching pada 12 Novmber 2008 telah menyaksikan suatu wacana ilmu yang amat berguna buat rakyat Sarawak dan golongan pendidik khususnya kerana kehadiran Tun Datuk Patinggi Haji Abdul Rahman Ya'kub, mantan menteri pelajaran, mantan Ketua Menteri Sarawak dan TYT Sarawak yang keempat merupakan saat yang amat dinantikan oleh penganjur.

Dengan kerjasama Persatuan Perkembangan Profesionalisme Sarawak, PROFES dan Kesatuan Guru Bumiputera Sarawak, KGBS; Institut Aminuddin Baki Cawangan Sarawak telah merancangkan suatu wacana ilmu yang bertujuan membuka ruang berkongsi pandangan dan pendapat tentang isu-isu pendidikan dalam dan luar negara. Pemilihan Tun Rahman sebagai pemuka tirai siri Wacana Ilmunya, IAB Sarawak telah mengambil initiatif menampilkan tokoh dan pemimpin negara yang disegani kepimpinannya. Sebagai sebuah institut pengurusan pendidikan dan kepimpinan, IAB Sarawak berhasrat mengadakan 11 lagi wacan ilmu secara setempat di setiap bahagian negeri Sarawak pada 2009.
Interaksi Tun dengan audien masih bersahaja dan sesekali beliau bercakap dalam dialek hokkien dan Iban sambil disambut dengan gelak ketawa para peserta.

Tun Rahman semasa menerajui kepimpinan politik tanahair terkenal sebagi seorang yang petah berpidato. Ketika memerangi fahaman komunisme Sarawak, kepetahan Tun amat berkesan sehingga mendapat sambutan amat menyeluruh setiap kali melawat kawasan hitam di Bahagian Ketiga (Sibu) di Sarawak. Perjuangan menentang komunis di Sarawak telah membawa kejayaan besar sehingga termetrainya perjanjian Sri Aman pada 1973 di Simanggang (Sri Aman).

Professional Staff Development Mukah 2008

For the past weeks I had a few arranged schedules (8-29 October) in Mukah. I had an interesting session with paper presenters for the School-Based Assessment Colloquium (2-5 November 2008). More thirty presenters have been invited. All are aspiring School heads from districts in Mukah Division. Melek Arbi, who is the Divisional Education Office's Academic Sector Head initiated the session to provide some sharing for a fine-tuned presentation.

My session (28 October) with another aspiring 39 senior teachers from all the secondary schools in Mukah, shared some strategies in action research. Most were young teachers. With varieties of background, I anticipated they would be very committed to conduct classroom reserach at their respective schools. The 6-hour sharing session was no way adequate. It was an initial discourse for some of them, while a few had had research background mostly for academic acolade.

Reflection is an important aspect in action research because it provides researchers an opportunity to recollect what they have done, are currently doing and going to do. Teachers who intend to do take up action research in the ares best described their teaching, need to reflect upon their practice. Whilst reflection serves as a stream-lining approach to identify problem area, for research, determining a focused issue, guides the research throughout.